mütterlich

a ма́тчын; мацяры́нскі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

інсты́нкт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыроджаная здольнасць рабіць бессвядомыя мэтанакіраваныя дзеянні ў адказ на змены ўнутранага або знешняга асяроддзя.

І. самазахавання.

2. Падсвядомае прадчуванне чаго-н., унутранае чуццё.

Мацярынскі і.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Мацяры́ншчына, матэрі́ншчына ’спадкі пасля маці’ (Бес.; беласт., Сл. ПЗБ). Утворана ад прыметніка мацяры́нскі ’мацерын’ (Нас.). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 127).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

maternal [məˈtɜ:nl] adj. мацяры́нскі;

maternal instincts мацяры́нскія інсты́нкты;

maternal grandfather/aunt дзед/цётка па ма́тчынай лі́ніі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

інсты́нкт, -ту м., в разн. знач. инсти́нкт;

і. самазахава́ння — инсти́нкт самосохране́ния;

мацяры́нскі і. — матери́нский инсти́нкт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жаль, -ю, м.

1. Пачуццё спагады, жаласці, выкліканае чыім-н. няшчасцем, пакутай.

Не ведаць жалю.

2. Пачуццё горычы, смутку з прычыны страты каго-, чаго-н.

Мацярынскі ж.

3. Засмучэнне, шкадаванне.

Гаварыць з жалем аб здарэнні.

◊

На (вялікі) жаль (у знач. пабочн. сл.) — ужыв., каб выказаць шкадаванне з прычыны чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Mútterboden

m -s

1) раслі́нны слой гру́нта

2) мацяры́нскі грунт, мацяры́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

maternal

[məˈtɜ:rnəl]

adj.

1) ма́тчынны, мацяры́нскі

maternal kindness — ма́тчынная ла́ска, ласка́васьць f.

2) з ма́тчынага бо́ку (радня́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

instynkt, ~u

м. інстынкт;

instynkt macierzyński — мацярынскі інстынкт;

instynkt samozachowawczy — інстынкт самазахавання

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сімпо́дый

(н.-лац. sympodium, ад гр. syn = разам + podion = падстава)

тып расліннага разгалінавання, калі з пупышкі вырастае новы парастак, які расце хутчэй, чым мацярынскі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)