моц, -ы, ж.

1. Трываласць, мацунак.

М. тканіны.

М. жалеза.

2. Фізічная сіла.

М. рук.

3. Праяўленне чаго-н.; сіла, ступень гэтага праяўлення.

Набрацца моцы.

4. Магутнасць, сіла.

М.

Узброеных Сіл.

5. Насычанасць, канцэнтрацыя.

М. тытуню.

6. У спалучэнні з прыметнікам або займеннікам з прыназоўнікам выражае найвышэйшую ступень праяўлення дзеяння.

Крычаць на ўсю м.

Працаваць на поўную м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

про́чность ж. мацу́нак, -нку м.; моц, род. мо́цы ж.; трыва́ласць, -ці ж., мо́цнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Bonität

f -, -en

1) мацу́нак, дыхто́ўнасць, до́брая я́касць

2) самаві́тасць, грунто́ўнасць; плацежаздо́льнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ае́р, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства ароідных з доўгімі мечападобнымі лісцямі і тоўстым паўзучым карэнішчам, з своеасаблівым вострым пахам. Хлеб чорны, хлеб жытні, — Мацунак здаровы, Ты пахнеш аерам І лістам кляновым. Броўка. І тут жа травы розныя: валяр’ян, цыкута, святаяннік, а за імі, зусім у вадзе — трысцё, аер, кіёўкі. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

но́скость ж.

1. (одежды, обуви и т. п.) мацу́нак, -нку м.; но́скасць, -ці ж.;

2. (кур) нясу́часць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напітак, пітво / спіртны: мацунак, трунак (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Моц ’трываласць, мацунак, моцнасць’, ’фізічная сіла’, ’аўтарытэт, магутнасць’, ’устойлівасць’, ’сіла, здароўе’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Мал., Шат., Касп., ТС, Сл. ПЗБ; гродз., КЭС; КЭС, лаг.), моца ’ўлада’, ’сіла’ (Нас.), ст.-бел. моцъ ’сіла, значэнне’, моць ’паўнамоцтва’ (Гарб.) запазычаны са ст.-польск. moc (Карскі, Труды, 312; Мядзв.; Кюнэ, Poln., 78; Пальцаў, Лекс. і гр., 38; Крапівін, Бел. лекс., 88; Булыка, Лекс. Запазыч., 208). Аналагічна моцны. Сюды ж моцна (моцно, моцнэ), мацнава́ты, моцнасць (Нас., Гарэц., Булг., Касп., ТС, Сл. ПЗБ), мацне́ць ’набірацца сіл, рабіцца мацнейшым’, мацне́ць ’сцягваць, узмацняць’ (ТСБМ, Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

strength

[streŋӨ]

n.

1) моц f.; сі́ла f., ду́жасьць f. (фізы́чная)

2) моц, сі́ла f. (мара́льная)

3) мацу́нак -ку m., моц f. (напо́ю, раство́ру)

•

- on the strength of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

firmness

[ˈfɜ:rmnəs]

n.

1) моц f. (жале́за), трыва́ласьць f., мацу́нак -ку m. (напо́ю)

2) вы́трыманасьць f. (хара́ктару), сі́ла f.

firmness of spirit — сі́ла ду́ху; непахі́снасьць, цьвёрдасьць f. (пагля́даў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

concentration

[,kɑ:nsənˈtreɪʃən]

n.

1) засяро́джаньне n. (сі́лаў, намага́ньняў), канцэнтра́цыя f.; абагача́ньне (руды́)

2) засяро́джаная ўва́га

3) моц f., мацу́нак -ку m. (раство́ру)

4) Milit. групо́ўка f., канцэнтрава́ньне збро́йных сі́лаў

•

- concentration camp

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)