mason [ˈmeɪsn] n.

1. му́ляр

2. масо́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Mason

[ˈmeɪsən]

масо́н -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Fréimaurer

m -s, - масо́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mason

м. масон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wolnomularz

м. масон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

франкмасо́н

(фр. franc maçon = літар. вольны муляр)

тое, што і масон.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фармазо́н

(польск. farmazon, ад фр. franc-maçon = масон)

тое, што і франкмасон.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Масоны: «то такіе людзі, которые калдуюць з чартамі, а чартэ́ ім грошы прыносяць» (Федар. 1). Да масон ’член масонскай секты, ложы’ (ТСБМ), якое з польск. mason < франц. maçon ’каменяр’ < с.-лац. mationes cementarii (Фасмер, 2, 578).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)