марш,

музычны жанр.

т. 10, с. 151

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

марш,

арганізаванае перамяшчэнне войск.

т. 10, с. 151

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Марш,

гістарычная вобласць у Францыі.

т. 10, с. 151

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

марш​III выкл (каманда) marsch!;

ша́гам марш! im Gléichschritt marsch!;

бяго́м марш! im Láufschritt marsch!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

марш​I м

1. Marsch m -(e)s, Märsche;

урачы́сты марш Parádemarsch m;

цырыманія́льны марш Zeremoniálmarsch m;

2. вайск (паходны рух) Marsch m -(e)s, Märsche;

фарсі́раваны марш Éilmarsch m, Gewáltmarsch m;

3. муз Marsch m -(e)s, Märsche;

жало́бны марш Tráuermarsch m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

марш​II м (частка лесвіцы) Tréppenlauf m -(e)s, -läufe, Tréppenarm m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Марш ’спосаб мернай рытмічнай хадзьбы ў страі’, ’паход войска’, ’загад пайсці, пачаць рух’, машырава́ць, маршырава́ць ’ісці маршам’, маршыроўка ’хадзьба маршам’ (ТСБМ, Яруш.), ст.-бел. маршъ ’марш’ (XVI ст.) запазычана, магчыма, праз польскую мову з франц. marche ’ідзі!’, ’марш’ (Булыка, Лекс. запазыч., 67) < marcher ’ісці’ < гала.-раманск. *marcare ’біць малатком’, ’таптаць, давіць’. Форма без ‑р‑ паходзіць з польск. maszerować ’маршыраваць’. Праз польскую мову прыйшло марш ’музычны твор’ (ТСБМ), з якога ма́ршы ’ігра музыкантаў для ўдзельнікаў вяселля за плату’ (астрав., Сцяшк. Сл.). Новае запазычанне з рус. мовы — марш ’частка лесвіцы паміж дзвюма лесвічнымі пляцоўкамі’ (ТСБМ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

марш

(фр. marche)

1) пераход войск паходным парадкам з аднаго раёна ў другі, а таксама сам працэс гэтага пераходу;

2) спосаб мернай рытмічнай хадзьбы ў страі (напр. цырыманіяльны м.);

3) музычны твор выразнага рытму, прызначаны для суправаджэння ўрачыстых шэсцяў, паходаў, дэманстрацый (напр. ваенны м.);

4) частка лесвіцы паміж дзвюма пляцоўкамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

марш-марш

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

марш-марш межд., уст. марш-марш

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)