жанти́льный разг., уст. мане́рны, каке́тлівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́нный​II (с изысканными манерами) мане́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zmanierowany

манерны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прэтэнцыёзны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які прэтэндуе на арыгінальнасць; надуманы, манерны. Прэтэнцыёзная назва. Прэтэнцыёзная архітэктура.

[Ад фр. prétentieux.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

genteel [dʒenˈti:l] adj.

1. мане́рны

2. infml высакаро́дны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мане́жыцца ’манернічаць, крыўляцца’ (ТСБМ, Нас.), мане́жыць ’прывучаць, быць пераборлівым у ежы, быць свавольным’ (Нас.), ’балаваць’ (Касп.), манежна ’пястун, пястуха’, манежны ’манерны’ (Нас.), ваўк. манежыць ’выпрошваць’ (Сл. ПЗБ). Укр. маніжитися ’манернічаць’, ’песціцца’, рус. мане́жить ’зазнавацца, фарсіць’, ’песціць, балаваць’, манежный ’манерны, разбалаваны’, ’франтаваты’, польск. manierzyć się (Варш. сл., 2, 877). Кантамінаваная лексема, якая ўзыходзіць да манеж, аформленая пад уплывам манера, манерны і пры ад’ідэацыі нежны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

afektowany

манерны; паказны, напускны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

цырымо́нны zeremoni¦éll, zeremoni¦ös, féierlich; gezíert (манерны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

gezíert

a мане́рны, чапуры́сты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

affected [əˈfektɪd] adj. паказны́, прытво́рны, ненатура́льны (пра паводзіны, смех і да т.п.); мане́рны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)