міно́р, -у, м.

1. Музычны лад, акорд якога грунтуецца на малой тэрцыі (спец.).

2. перан. Сумны, прыгнечаны настрой (разм.).

Быць у міноры.

|| прым. міно́рны, -ая, -ае.

М. настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

немнагалю́дны, ‑ая, ‑ае.

З малой колькасцю людзей. Немнагалюдны сход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікрацэфа́л, ‑а, м.

Спец. Чалавек з вельмі малой, недаразвітай галавой.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і kephalē — галава.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малавераго́дна, прысл., у знач. вык.

Аб малой, недастатковай верагоднасці чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спарашутава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Зніжаючыся, паляцець з вельмі малой скорасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

denomination [dɪˌnɒmɪˈneɪʃn] n.

1. relig. веравызна́нне, канфе́сія

2. finance ва́ртасць;

money of small denomination купю́ры мало́й ва́ртасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

стэно́п, ‑а, м.

Фатаграфічная камера з вельмі малой адтулінай замест звычайнага аб’ектыва.

[Ад грэч. stenos — вузкі, цесны і ope — адтуліна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сямізо́р’е, ‑я, н.

Сем бачных зорак у сузор’і Вялікай і Малой Мядзведзіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяплі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., це́пліцца; незак.

1. Гарэць слабым полымем, слаба свяціцца.

Яшчэ цяпліўся касцёр.

У хаце цяпліўся агеньчык.

2. Праяўляцца ў малой, нязначнай ступені (пра жыццё, надзею, пачуццё і пад.).

Цепліцца надзея.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

азатнава́цісты, ‑ая, ‑ае.

Які ўтрымлівае ў сабе азот у самай малой ступені акіслення. Азатнавацістая кіслага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)