masterful [ˈmɑ:stəfəl] adj.

1. улада́рны

2. майстэ́рскі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

артысты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да артыста. Артыстычныя здольнасці. // Уласцівы артысту. Артыстычная натура.

2. Які вызначаецца артыстызмам; майстэрскі, віртуозны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

majsterski

майстэрскі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Рука́ты ’рукасты’ (ТСБМ), ’здольны, майстэрскі’ (ТС), ’умелы’ (Сл. ПЗБ). Ад рука (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

skilful, skillful

[ˈskɪlfəl]

adj.

майстэ́рскі, уме́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kunsztowny

мастацкі; майстэрскі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

иску́сный

1. (тонко знающий своё дело, умелый) уме́лы, майстэ́рскі;

иску́сный (в чём) ма́йстар (на што);

2. (выполненный с большим умением, мастерством) маста́цкі; майстэ́рскі; адмысло́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

masterly

[ˈmæstərli]

adj.

1) майстэ́рскі

2) высо́какваліфікава́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kúnstfertig

a майстэ́рскі, уме́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kúnstvoll

a уме́лы, майстэ́рскі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)