grey matter [ˈgreɪˌmætə] n. infml шэ́рае рэ́чыва; ро́зум, мазгі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мазгачы́ (мн. л.) (экспр.) ’мазгі’ (Нас.) — адсубстантыўны назоўнік, утвораны пры дапамозе экспрэсіўнага суф. ‑ач. Да мазгі́ 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

brainwash

[ˈbreɪnwɔʃ]

v.t., informal

прамыва́ць мазгі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cerebrum

[səˈri:brəm]

n., pl. -s, -bra

галаўны́я мазгі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Ке́пелі ’мазгі’ — «Трэба, шоб кепелі добрэ варылі» (ТС). Да кепель (гл.). Метанімічны пераход.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wig [wɪg] n.

1. пары́к

2. AmE, slang галава́, мазгі́

♦

blow one’s wig шале́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

*Мазгаломка, мызгаломка ’цяжкая задача’ (Бяльк.). Па аналогіі да галаваломка. Да мазгі́ і лама́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мазгаве́шка ’мазгаўня’ (зэльв., Жыв. сл.) утварылася ў выніку кантамінацыі мазгі́ (гл.) і галаве́шка (экспр.) ’галава’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крути́ть несов., в разн. знач. круці́ць;

◊

крути́ть ру́ки круці́ць (выкру́чваць) ру́кі;

крути́ть мозги́ круці́ць мазгі́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мяжджы́ ’мазгі’ (Рам. 5). Да мозг (гл.). Пачатковае мя‑ пад уплывам літ. smẽgenys ’тс’. Чаргаванне зг > ждж.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)