Мажор ’музычны лад, які мае бадзёрую гукавую афарбоўку’, (разм.) ’вясёлы, радасны настрой’ (ТСБМ) — запазычана праз рус. мову з франц. majeur < італ. maggiore ’большы’, ’вышэйшы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тэрц-мажо́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тэрц-мажо́р
Р. тэрц-мажо́ру
Д. тэрц-мажо́ру
В. тэрц-мажо́р
Т. тэрц-мажо́рам
М. тэрц-мажо́ры

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

форс-мажо́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. форс-мажо́р
Р. форс-мажо́ру
Д. форс-мажо́ру
В. форс-мажо́р
Т. форс-мажо́рам
М. форс-мажо́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

форс-мажо́р, -ру м., спец. форс-мажо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

форс-мажо́р книжн. форс-мажо́р, -ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

форс-мажо́р, ‑у, м.

Кніжн. Абставіны, якія вымушаюць дзейнічаць пэўным чынам, насуперак плану; акалічнасць, якую немагчыма прадухіліць або ліквідаваць.

[Фр. forse majeure.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

форс-мажо́р

(фр. force majeure = неадольная перашкода)

надзвычайныя абставіны, якія вымушаюць дзейнічаць інакш, чым меркавалася; акалічнасць, якую немагчыма прадухіліць або ліквідаваць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Dur

n - муз. дур, мажо́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дур

(лац. durus = цвёрды)

тое, што і мажор 1 (проціл. моль ).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мажо́рны

(ад мажор)

1) муз. які адносіцца да мажору;

2) перан. бадзёры, вясёлы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)