тэрц-
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тэрц- |
|
| тэрц-мажо́ру | |
| тэрц-мажо́ру | |
| тэрц- |
|
| тэрц-мажо́рам | |
| тэрц-мажо́ры |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
тэрц-
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| тэрц- |
|
| тэрц-мажо́ру | |
| тэрц-мажо́ру | |
| тэрц- |
|
| тэрц-мажо́рам | |
| тэрц-мажо́ры |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
форс-
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| форс- |
|
| форс-мажо́ру | |
| форс-мажо́ру | |
| форс- |
|
| форс-мажо́рам | |
| форс-мажо́ры |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
форс-
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
форс-
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
форс-
[Фр. forse majeure.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Dur
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дур
(
тое, што і
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
мажо́рны
(ад
1)
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
міно́р, ‑у,
1.
2.
[Іт. minore, ад лац. minor — меншы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
major
Iмаёр
II major {, ~u}Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)