Майстра́т ’магістрат’ майстратовы ’магістраты’ (Нас.), суч. бел. магістра́т ’гарадское ўпраўленне ў некаторых зах.-еўрап. краінах’, ’будынак, дзе яно размяшчаецца’; ’выбарнае ўпраўленне ў гарадах Расіі, якое ведала судовымі і падатковымі справамі’. Ст.-бел. маистратъ, маистратусъ, магистратъ ’улада, магістрат’ запазычана са ст.-польск. magistrat, якое з лац. magistratus (Булыка, Запазыч., 194).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ра́дца, -ы, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, хто раіць, дае параду (у 1 знач.), дарадца, дарадчык.

2. Выбарны член ад багатых гарадскіх вярхоў у раду (магістрат) у Беларусі ў 14—18 стст. (гіст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

stipendiary [staɪˈpendiəri] n. пла́тны магістра́т; суддзя́, які́ атрымлівае жа́лаванне (у адрозненне ад міравога)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

quinquennial​1 [kwɪŋˈkweniəl] n.

1. fml пяціго́ддзе

2. магістра́т з паўнамо́цтвамі на пяць гадо́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

magistrat, ~u

м. магістрат, гарадская рада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ра́дца, ‑ы, м.

1. Той, хто раіць, дае раду (у 1 знач.).

2. Уст. Выбарны член ад багатых гарадскіх вярхоў у раду (магістрат) на Беларусі ў 14–18 ст. ст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

magistrate

[ˈmædʒɪstreɪt]

n.

1) магістра́т -у m.

2) судзьдзя́ -і́ m. (ніжэ́йшае інста́нцыі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Magistrát

m -(e)s, -e магістра́т, муніцыпа́льная ра́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

стан², -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Лагер, месца стаянкі.

Рыбацкі с.

2. -у. Войска, адзін з ваюючых бакоў.

Варожы с.

3. -а. гіст. У царскай Расіі: адміністрацыйна-паліцэйскае падраздзяленне павета.

4. -у. Саслоўе, сацыяльны слой (разм.).

Выбіраўся магістрат з вышэйшых станаў.

|| прым. станавы́, -а́я, -о́е (да 3 знач.).

С. прыстаў (начальнік паліцэйскага ўчастка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Geméinde

f -, -n

1) абшчы́на

2) муніцыпалітэ́т, магістра́т

3) рэл. прыхо́д, пара́фія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)