магніта...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «магніт», «магнітны», напрыклад: магнітаоптыка, магнітаэлектрычны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

magnet

[ˈmægnɪt]

n.

1) Phys. магні́т -у m.

2) то́е, што прыця́гвае, ва́біць да сябе́, магні́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

magnes, ~u

м. магніт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

антымагні́тны

(ад анты- + магніт)

які не паддаецца ўздзеянню магніту (напр. а. гадзіннік).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

уласці́васць ж. сво́йство ср.; (о неотъемлемом признаке — ещё) принадле́жность;

магні́т ма́е ўласці́васць прыця́гваць жале́за — магни́т име́ет сво́йство притя́гивать желе́зо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Магнэз, магнэс, маґнэс ’магніт’, ’прыцягальная сіла’ (Нас., Гарэц., Шат., Касп., Вайск. сл.; дзярж., нясв., Нар. словатв.), ст.-бел. макгнесъ ’тс’ было запазычана з с.-в.-ням. magnes праз польск. мову. Сюды ж магнэзаваць ’магнітызаваць’ (Гарэц.), магнэсавы ’магнітны, прыцягальны’ (Нас.). Пух. маґнэт ’прыхільнасць, жаданне’ (З нар. сл.) < ням. Magnet (праз польск. magnet ’тс’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

магні́тны

(ад магніт)

1) які мае адносіны да магніта;

2) які мае ўласцівасць магніта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

магнітафо́н

(фр. magnétophone, ад гр. magnetis = магніт + phone = гук)

апарат для запісу і ўзнаўлення гукаў электрамагнітным шляхам.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

магнетро́н

(ад гр. magnes = магніт + -трон)

двухэлектродная электронная лямпа, якая працуе ў полі электрамагніту або пастаяннага магніту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

магне́тык

(ад гр. magnes, -etos = магніт)

рэчыва, якое валодае магнітнымі ўласцівасцямі; адрозніваюць ферамагнетыкі, ферымагнетыкі, парамагнетыкі і дыямагнетыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)