рагаві́к ​1, ‑а, м.

Шчыльная зярністая горная парода бурага або шэрага колеру, якая ўтвараецца ад уздзеяння магмы на пароду.

рагаві́к ​2, ‑а, м.

Палічка трохвугольнай формы ў куце хаты. На грудзях у яго [Уладыся] тады яшчэ матляўся крыж — цяпер ён ляжыць на рагавіку, загорнуты ў чыстую анучку. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магматы́зм

(ад магма)

працэс утварэння, пранікнення ў горныя пароды, вывяржэння і крышталізацыі магмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

effusion

[ɪˈfju:ʒən]

n.

1) выліва́ньне

the effusion of blood — крывазьліцьцё

2) празьме́рная адкры́тасьць, бурлі́вае выяўле́ньне сваі́х пачу́цьцяў

3) Geol. выліцьцё ма́гмы, эфу́зія f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

флюі́ды

(лац. fluidus = цякучы)

1) вадкі або газападобны кампанент магмы;

2) знешне незаўважныя токі, якія вылучаюцца кім-н. або чым-н. (напр. ф. дабра).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

маа́р

(ням. Мааг)

лейкападобная або цыліндрычная ўпадзіна на зямной паверхні, утвораная ў выніку вулканічных вывяржэнняў без вылівання магмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інтрузі́ў

(ад лац. intrusus = увапхнуты)

горная парода, якая ўтварылася пры застыванні магмы ў тоўшчы зямной кары ва ўмовах высокага ціску.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мігматы́т

(гр. migma, -atos = сумесь, мешаніна)

горная парода, якая ўтварылася ў выніку пранікнення магмы ў тыя пароды, якія існавалі раней.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эфу́зія

(лац. eftusio)

1) выліванне магмы на паверхню Зямлі ў працэсе вулканічнай дзейнасці;

2) павольнае пранікненне газаў праз малыя адтуліны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гетэрамарфі́зм

(ад гетэра- + -марфізм)

працэс утварэння з адной магмы пры неаднолькавых умовах горных парод з розным мінералагічным, але аднолькавым хімічным саставам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лапалі́т

(ад гр. lopos = шкарлупіна + -літ)

форма залягання горных парод у выглядзе плоскай чашы, утвораная з застылай магмы ў глыбіні Зямлі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)