Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
гай, -ю, М аб га́і і у гаі, мн. гаі́, гаёў, м.
Невялікі часцей лісцевы лес.
Бярозавы г.
|| памянш.гаёк, гайка́, мн. гайкі́, гайко́ў, м.
|| прым.гаёвы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чарнале́ссе, ‑я, н.
Лісцевы лес. Хвойнік паступова перайшоў у чарналессе.Сачанка.Узімку мялі мяцеліцы, і змрочнае чарналессе шумела панура і злосна.Ус.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Láubwald
m -(e)s, -wälder лі́сцевы лес
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
манго́льд
(ням. Mangold)
травяністая расліна сям. лебядовых, якая культывуецца як агароднінная культура; лісцевы бурак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
лес, -у, мн. лясы́, лясо́ў, м.
1. Масіў зямлі, зарослы дрэвамі.
Дрымучы л.
Лесам (прысл.) ішоў, а дроў не бачыў (прыказка).
2.зб. Спілаваныя дрэвы як будаўнічы матэрыял.
3.перан. Як выражэнне мноства.
Л. рук.
○
Чорны лес — лісцевы.
Чырвоны лес — хваёвы.
◊
Навука для яго — цёмны лес — абсалютна незнаёмае, незразумелае.
Як у лесе — нічога не разумець, не разбірацца.
|| памянш.лясо́к, -ска́, мн. -скі́, -ско́ў, м. (да 1 знач.).
|| прым.лясны́, -а́я, -о́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Лісцвя́нік ’ліставы лес’ (Нар. Гом.), рус.разан.листвя́нник, ст.-рус.лиственник ’тс’. У выніку намінацыі з лісцвяны лес, параўн. бел.лісцвяны́ (ТСБМ), лудз.лі́сцвянны, лі́сцвіннылісцевы’ (Сл. ПЗБ), укр.листвʼяний, рус.лиственный, листвя́нный, ст.-рус.лиственный, листвяный, прасл.listvěnъ (Слаўскі, 4, 283).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дубро́ва, ‑ы, ж.
Невялікі лісцевы лес; гай. Дарога вілася між густых дуброў, але часта насустрач нам нечакана выбягаў малады сасоннік.Хведаровіч.Праз дарогу цягнуліся калгасныя палеткі, дзе-нідзе перарэзаныя невялікімі бярозавымі пералескамі ці дубровамі.Шчарбатаў.// Дубовы лес. Дубнячок, што некалі.. ледзь дасягаў чалавечага росту, цяпер .. стаў суцэльнай дубровай.Ракітны.Усё ж шыракалістыя пароды сустракаюцца, а месцамі нават утвараюць невялікія дубовыя ляскі, так званыя дубровы.Гавеман.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ліставы́1, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да ліста 1; у лістах. Ліставая салата. □ [Марцін] ачышчаў стол ад свайго тытуню, і крышанага і ліставога.Чорны.// Які мае лісце, пакрыты лісцем; лісцевы. Сасновы бор чаргуецца з дубровай, з бярозавым гаем, з грабавым лесам, з ліставымі змешанымі пералескамі.В. Вольскі.Лес, трыумфуючы па-свойму, Прыходу юных рады быў: Шумеў галлём узнёсла хвойны, А ліставы ў далоні біў.Калачынскі.
ліставы́2, ‑ая, ‑ое.
Зроблены ў выглядзе ліста 2 (у 1 знач.). Ліставое жалеза. Ліставая сталь.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Дубро́ва ’дуброва’ (БРС, Бяльк.). У Яшкіна дубро́ва ’дубовы лес, гай’, ’лісцевы лес, мяшаны лес’, ’бярэзнік’, ’сасоннік, хваёвы лес’, ’трава, якая расце ў лесе або від кармавых траў’, ’балота’. Падрабязны агляд семантыкі слова гл. у Талстога, Геогр., 44–48; гл. яшчэ Трубачоў, Эт. сл., 5, 93–94 (з вялікай літ-рай). Прасл. форма рэканструюецца як *dǫbrava, *dǫbrova (лексема вядома ва ўсіх слав. мовах). Звычайна слова звязваецца з *dǫbъ, але гл. удакладненні ў Трубачова (сувязь з *dǫbъ мае больш шырокую семантычную аснову). Гл. яшчэ Фасмер, 1, 548.