лі́ра2
(іт. lira)
грашовая адзінка ў Італіі, роўная 100 чантэзіма, і Турцыі, роўная 100 піястрам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
лі́ра1
(польск. lira < лац. lyra, ад гр. lyra)
1) старажытнагрэчаскі струнны шчыпковы музычны інструмент;
2) даўнейшы струнны фрыкацыйны музычны інструмент вандроўных беларускіх музыкантаў-песняроў (лірнікаў);
3) перан. творчасць паэта, паэзія (напр. змоўкла л. Купалы).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ліра-драматычны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ліра-драматычны |
ліра-драматычная |
ліра-драматычнае |
ліра-драматычныя |
| Р. |
ліра-драматычнага |
ліра-драматычнай
ліра-драматычнае |
ліра-драматычнага |
ліра-драматычных |
| Д. |
ліра-драматычнаму |
ліра-драматычнай |
ліра-драматычнаму |
ліра-драматычным |
| В. |
ліра-драматычны
ліра-драматычнага |
ліра-драматычную |
ліра-драматычнае |
ліра-драматычныя |
| Т. |
ліра-драматычным |
ліра-драматычнай
ліра-драматычнаю |
ліра-драматычным |
ліра-драматычнымі |
| М. |
ліра-драматычным |
ліра-драматычнай |
ліра-драматычным |
ліра-драматычных |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
лі́ра-эпі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лі́ра-эпі́чны |
лі́ра-эпі́чная |
лі́ра-эпі́чнае |
лі́ра-эпі́чныя |
| Р. |
лі́ра-эпі́чнага |
лі́ра-эпі́чнай
лі́ра-эпі́чнае |
лі́ра-эпі́чнага |
лі́ра-эпі́чных |
| Д. |
лі́ра-эпі́чнаму |
лі́ра-эпі́чнай |
лі́ра-эпі́чнаму |
лі́ра-эпі́чным |
| В. |
лі́ра-эпі́чны (неадуш.)
лі́ра-эпі́чнага (адуш.) |
лі́ра-эпі́чную |
лі́ра-эпі́чнае |
лі́ра-эпі́чныя (неадуш.)
лі́ра-эпі́чных (адуш.) |
| Т. |
лі́ра-эпі́чным |
лі́ра-эпі́чнай
лі́ра-эпі́чнаю |
лі́ра-эпі́чным |
лі́ра-эпі́чнымі |
| М. |
лі́ра-эпі́чным |
лі́ра-эпі́чнай |
лі́ра-эпі́чным |
лі́ра-эпі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
лі́ра-птах
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лі́ра-птах |
лі́ры-пта́хі |
| Р. |
лі́ры-пта́ха |
лі́р-пта́хаў |
| Д. |
лі́ры-пта́ху |
лі́рам-пта́хам |
| В. |
лі́ру-пта́ха |
лі́р-пта́хаў |
| Т. |
лі́рай-пта́хам
лі́раю-пта́хам |
лі́рамі-пта́хамі |
| М. |
лі́ры-пта́ху |
лі́рах-пта́хах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
лі́ра-эпі́чны лит. ли́ро-эпи́ческий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лі́ра-птах м., зоол. ли́ра-пти́ца ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лі́ра-эпі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які спалучае элементы лірыкі і эпасу (пра літаратурны твор). Ліра-эпічная паэма.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ли́раIII зоол. лі́ра, -ры ж.;
ли́ра-пти́ца зоол. лі́ра-птах.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)