Verbum

кра́тны, -ая, -ае.

У матэматыцы: які дзеліцца без астатку на які-н. лік.

Дзевяць — лік, кратны тром.

|| наз. кра́тнасць, -і, ж.

мно́жанне, -я, н.

1. гл. множыць.

2. Адно з чатырох арыфметычных дзеянняў, у выніку якога адзін лік складваецца столькі разоў, колькі паказвае другі лік.

Табліца множання.

няцо́тны, -ая, -ае.

Які не дзеліцца на два.

Н. лік.

двухзна́чны, -ая, -ае.

Які складаецца з двух знакаў.

Д. лік.

дзялі́мае, -мага, н.

Лік або велічыня, якая падвяргаецца дзяленню, дзеліва.

трохзна́чны, -ая, -ае.

Які складаецца з трох знакаў.

Т. лік.

лагары́фм, -а, мн. -ы, -аў, м.

У матэматыцы: паказчык ступені, у якую трэба ўзвесці лік-аснову, каб атрымаць дадзены лік.

Табліца лагарыфмаў.

|| прым. лагарыфмі́чны, -ая, -ае.

Лагарыфмічная лінейка (лічыльны інструмент).

пятна́ццаць, -і, ліч.

Лік і колькасць 15.

|| парадк. пятна́ццаты, -ая, -ае.