Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ease1[i:z]n.
1.лёгкасць, натура́льнасць
2. спако́й
3.mil. At ease! Вольна!
♦
be/feel ill at ease адчува́ць сябе́ няёмка; саро́мецца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
апла́ваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Тое, што і абплаваць. Адзін з нашай рыбацкай.. тройкі казаў, што на Свіцязі ён адчувае нейкую незвычайную лёгкасць, як ні на адной іншай вадзе, якіх ён, дарэчы, аплаваў.. нямала.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Geläufigkeit
f - бе́гласць; лёгкасць
~ im Spréchen — свабо́днае вало́данне мо́вай
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ Легчыня́, лігныня ’лёгкасць’ (КЭС, лаг.) — як і іншыя пошта abstracta qualitativa з націскам на апошнім складзе, утворана ад прыметніка пры дапамозе суф. ‑інЖіп‑ja (гл. Сцяцко, Афікс. наз., 109).
2. Слой будаўнічага матэрыялу, які пакрывае паверхню асноўнага матэрыялу (для трываласці і прыгажосці). Светлая абліцоўка надавала.. [дому] лёгкасць, у гэты дом хацелася зайсці.Шахавец.// Матэрыял, якім абліцоўваюць. Керамічная абліцоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wiotkość
ж.
1. гнуткасць; эластычнасць;
2. крохкасць;
3.лёгкасць; павеўнасць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ільга́, льга ’можна, магчыма’ (ТСБМ, Мал., Гарэц.), льга ’магчымасць, ільгота’ (Нас.). Рус.дыял.льга ’лёгкасць, аблягчэнне; ільгота’, ’магчыма’, пск.ильзя́ ’магчыма’, чэш.lze ’можна’, славац.уст.ľza, ľzā ’можна, магчыма’, ст.-слав.льза ’магчымасць’, льзѣ ’можна’, ст.-рус.льзѣ, льзя ’магчыма’, льга ’карысць’; параўн. яшчэ ўкр.пільга ’льгота’, польск.ulga ’аблягчэнне; ільгота’. Вельмі шырока ўжываецца з адмоўем: бел.не́льга, рус.нельзя́ і г. д. Утворана ад кораня lьg‑ (параўн. лёгкі, ільгота) з пратэзай і‑. Першапачатковае значэнне прасл.*lьga, відаць, ’лёгкасць, магчымасць’. Гл. Бернекер, 1, 753; Брукнер, 304; Махэк₂, 346; Фасмер, 2, 543; Слаўскі, 4, 85–87 (з літ-рай).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
łatwość
ж.
1.лёгкасць;
łatwość do nauki — здольнасць да навукі;
łatwość w obcowaniu z ludźmi — уменне жыць у згодзе з людзьмі;
2.лёгкасць; зразумеласць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Zártheit
f -
1) пяшчо́та, ласка́васць
2) мя́ккасць, лёгкасць, вы́танчанасць
3) чу́ласць, даліка́тнасць
4) ура́злівасць, кво́ласць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)