mańkut

м. ляўша, ляўшун;

jestem ~em — я ляўша

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Línkshänder

m -s, - ляўша́, левару́кі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ма́нька ’ляўша’ (Сцяшк.), укр. ма́нька, манько́, манькут ’тс’. Запазычана з польск. mańka, mania, mańkut ’левая рука’, ’ляўша’, якія з італ. mancato ’знявечаны’ < лац. mancus ’калека’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lefty, leftie [ˈlefti] n. infml

1. ле́вы, чалаве́к з ле́вымі по́глядамі; лява́к (неадабральна)

2. ляўша́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

left-hander

[,leftˈhændər]

n.

ляўша́ m. & f., ляўшу́н леўшуна́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

left-handed [ˌleftˈhændɪd] adj. які́ карыстаецца ў асно́ўным ле́вай руко́й;

a left-handed person ляўша́; ляўшу́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Левуша́к ’ляўша’ (смарг., Сл. паўн.-зах.). Да лявуш ’тс’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

левша́ м. и ж. ляўша́, -шы́ м. и ж.; (только о мужчинах) ляўшу́н, род. леўшуна́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Ко́йрачка ’ляўша’ (Сл. паўн.-зах.). Балтызм. Параўн. літ. kairys ’тс’ (там жа, 2, 494).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

línkshändig

a які́ працу́е ле́вай руко́й

er ist ~ — ён ляўша́ [левару́кі]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)