лямцава́ты, ‑ая, ‑ае.

Які збіўся ў лямец, нагадвае лямец. Лямцаватая тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мешчанчу́к, ‑а, м.

Разм. Зніж. да мешчанін. Ці даўно .. [Лабановічу] самому, калі вучыўся ён у семінарыі, крычалі мешчанчукі: «Лямец, лямец! На якой бярозе ты лапці павесіў?» Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ля́мчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; незак., што.

Збіваць у лямец, рабіць лямцам.

Л. воўну.

|| зак. зля́мчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны.

|| звар. ля́мчыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

злямцава́цца, ‑цуецца; зак.

Збіцца ў лямец (пра валасы, воўну).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злямцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Збіць у лямец. Злямцаваць воўну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ля́мчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак.

Збіваць у лямец, рабіць лямцам. Лямчыць воўну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fílzen

1.

vt валі́ць (лямец)

2.

(sich) ператвара́цца ў ля́мец, збі́цца, зля́мчыцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ля́мчыцца, ‑чыцца; незак.

1. Збівацца ў лямец, рабіцца лямцам. Воўча лямчыцца.

2. Зал. да лямчыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wojłok, ~u

м. лямец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Filz

m -es, - ля́мец, фетр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)