shriek​1 [ʃri:k] n. прані́злівы крык, ля́мант;

give a loud shriek мо́цна закрыча́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lament​1 [ləˈment] n.

1. ля́мант, плач; галашэ́нне; го́ркая ска́рга

2. жало́бная пе́сня/му́зыка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Zétergeschrei

n -(e)s, -e ля́мант, крык

ein ~ ánstimmen — падня́ць (страшэ́нны) ля́мант [крык]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Лямэньціць ’плакаць гучна, нудна’ (міёр., Нар. лекс.). Да ля́мант (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Клёпат ’крык, лямант’ (Сл. паўн.-зах.). Кантамінацыя клёкат (гл.) і кляпаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

барвянцо́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і барвісты. На крушняярскіх ўскраінах узнік бразгат, лямант, грукат, а над усім гэтым запанавала барвянцовае полымя раптоўна ўзнікшых пажараў. Мікуліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dirge

[dɜ:rdʒ]

n.

пахава́льны сьпеў; ля́мант -у m., галашэ́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

віху́рысты, ‑ая, ‑ае.

Падобны на віхуру; бурны, хуткі. У гэты момант праз расчыненую фортку акна мы пачулі дзікі галчын лямант, віхурысты пошум мноства крылаў у паветры. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lament, ~u

м. лямант, крык з плачам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Крэч ’крык, лямант’ (Сцяшк., Сцяц. Нар., Жыв. сл., Сцяшк. Сл., Шн., Федар. Рук.). Да крык, крычаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)