okrutnie

люта

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ба́цнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм. Моцна ўдарыць. Люта — аж заенчыў той — бацнуў наском сабаку. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по-зве́рски нареч. па-зве́рску; (свирепо) лю́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

furiously

[ˈfjʊriəsli]

adv.

лю́та; разью́шана; шалёна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

brutally

[ˈbru:təli]

adv.

дзі́ка, лю́та; наха́бна; брута́льна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лю́то нареч.

1. лю́та;

2. (рьяно) заўзя́та; заця́та; з запа́лам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неукроти́мо нареч. неўтаймо́ўна, неўтаймава́на; нястры́мна, няўпы́нна; шалёна; лю́та; см. неукроти́мый;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ву́зверыцца ’люта, раз’юшана, па-зверску глянуць’ (глус., Янк. II). Гл. вызверыцца ’тс’, адносна фанетыкі Карскі (1, 237 і наст.), Асоўскі (LSL., 3А, 1934, 49 і наст.), ДАБМ (карта 39).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

я́ростно нареч.

1. лю́та, разлютава́на, раз’ю́шана, зло́сна;

2. шалёна; см. я́ростный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ке́рхаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Хваравіта пакашліваць; перхаць ​2. Люта збіў батрак тады пана Зыгмунта, аж.. ніяк не мог дацягнуць рукой да абвіслых вусоў і ўсё керхаў, керхаў... Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)