абязлю́джваць

‘рабіць бязлюдным што-небудзь; пазбаўляцца людзей’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абязлю́джвае абязлю́джваюць
Прошлы час
м. абязлю́джваў абязлю́джвалі
ж. абязлю́джвала
н. абязлю́джвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час абязлю́джваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́людніць

‘пазбавіць што-небудзь людзей’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́людню вы́люднім
2-я ас. вы́людніш вы́людніце
3-я ас. вы́людніць вы́людняць
Прошлы час
м. вы́людніў вы́люднілі
ж. вы́людніла
н. вы́людніла
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́людніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бязлю́дзіць

‘пазбаўляць людзей, жыхароў што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бязлю́джу бязлю́дзім
2-я ас. бязлю́дзіш бязлю́дзіце
3-я ас. бязлю́дзіць бязлю́дзяць
Прошлы час
м. бязлю́дзіў бязлю́дзілі
ж. бязлю́дзіла
н. бязлю́дзіла
Дзеепрыслоўе
цяп. час бязлю́дзячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вылюдня́ць

‘пазбаўляць што-небудзь людзей’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вылюдня́ю вылюдня́ем
2-я ас. вылюдня́еш вылюдня́еце
3-я ас. вылюдня́е вылюдня́юць
Прошлы час
м. вылюдня́ў вылюдня́лі
ж. вылюдня́ла
н. вылюдня́ла
Загадны лад
2-я ас. вылюдня́й вылюдня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вылюдня́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэмеркурызава́ць

‘выдаліць (выдаляць) ртуць, каб пазбегнуць атручвання людзей і жывёл’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэмеркурызу́ю дэмеркурызу́ем
2-я ас. дэмеркурызу́еш дэмеркурызу́еце
3-я ас. дэмеркурызу́е дэмеркурызу́юць
Прошлы час
м. дэмеркурызава́ў дэмеркурызава́лі
ж. дэмеркурызава́ла
н. дэмеркурызава́ла
Загадны лад
2-я ас. дэмеркурызу́й дэмеркурызу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэмеркурызу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэмеркурызава́ць

‘выдаліць (выдаляць) ртуць, каб пазбегнуць атручвання людзей і жывёл’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дэмеркурызу́ю дэмеркурызу́ем
2-я ас. дэмеркурызу́еш дэмеркурызу́еце
3-я ас. дэмеркурызу́е дэмеркурызу́юць
Прошлы час
м. дэмеркурызава́ў дэмеркурызава́лі
ж. дэмеркурызава́ла
н. дэмеркурызава́ла
Загадны лад
2-я ас. дэмеркурызу́й дэмеркурызу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дэмеркурызава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

здзіка́віць

‘зрабіць каго-небудзь дзікім, адвучыць ад людзей’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. здзіка́ўлю здзіка́вім
2-я ас. здзіка́віш здзіка́віце
3-я ас. здзіка́віць здзіка́вяць
Прошлы час
м. здзіка́віў здзіка́вілі
ж. здзіка́віла
н. здзіка́віла
Загадны лад
2-я ас. здзіка́ў здзіка́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час здзіка́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гурма́, -ы́, ж. (разм.).

Шумлівая група людзей, ватага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чалавекалю́бства, -а, н.

Любоў да людзей; міласэрнасць, гуманнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вядзьма́рства, -а, н.

Заклінанні, якімі, на думку забабонных людзей, можна ўздзейнічаць на сілы прыроды, на людзей, вылечваць іх або наклікаць хваробы.

|| прым. вядзьма́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)