ільго́та ж. льго́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палёгка ж.

1. облегче́ние ср.;

2. (привилегия) льго́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ільго́та, льго́та ’палёгка ў выкананні якіх-н. абавязкаў’ (ТСБМ). Рус. льго́та ’тс’, дыял. ильго́та, лего́та ’лёгкасць’, ’ільгота’, ’вызваленне, свабода’, укр. вільгота ’прыволле, ільгота’, ст.-рус. льгота ’аблягчэнне, вызваленне’, ’зручнасць, здаволенне’, ’ільгота’. Пратэтычнае і‑. Утворана ад кораня льг‑ з суф. ‑ота ў ст.-рус. Фасмер, 2, 543; КЭСРЯ, 250. Гл. лёгкі, ільга, вільгота 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Privilégium

n -s, -gi¦en прывіле́я, (і)льго́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

concession [kənˈseʃn] n.

1. усту́пка;

make a concession рабі́ць усту́пку, уступа́ць

2. : tax concession падатко́вая льго́та

3. канцэ́сія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Vergünstigung

f -, -en (і)льго́та; усту́пка

éine ~ bíeten* — [gewähren] дава́ць (і)льго́ту

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Вальго́та ’ільгота’ (Касп., КТС); ’прыволле, раздолле’ (З нар. сл.). Рус. вольгота, вольготный лічыцца прэфіксальным утварэннем ад льгота < льга ’свабода, лёгкасць’ (Шанскі, 1, В, 154–155). Гэта версія выклікае сумненне, бо прэфікс в‑ звычайна спалучаецца з дзеяслоўнымі асновамі. Больш верагодным трэба лічыць вальгота вынікам кантамінацыі ільгота і вольны; якраз гэтыя значэнні былі ўласцівы ст.-рус. льга.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ільга́, льга ’можна, магчыма’ (ТСБМ, Мал., Гарэц.), льга ’магчымасць, ільгота’ (Нас.). Рус. дыял. льга ’лёгкасць, аблягчэнне; ільгота’, ’магчыма’, пск. ильзя́ ’магчыма’, чэш. lze ’можна’, славац. уст. ľza, ľzā ’можна, магчыма’, ст.-слав. льза ’магчымасць’, льзѣ ’можна’, ст.-рус. льзѣ, льзя ’магчыма’, льга ’карысць’; параўн. яшчэ ўкр. пільга ’льгота’, польск. ulga ’аблягчэнне; ільгота’. Вельмі шырока ўжываецца з адмоўем: бел. не́льга, рус. нельзя́ і г. д. Утворана ад кораня lьg‑ (параўн. лёгкі, ільгота) з пратэзай і‑. Першапачатковае значэнне прасл. *lьga, відаць, ’лёгкасць, магчымасць’. Гл. Бернекер, 1, 753; Брукнер, 304; Махэк₂, 346; Фасмер, 2, 543; Слаўскі, 4, 85–87 (з літ-рай).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zniżka

zniżk|a

ж.

1. зніжэнне; паніжэнне;

~a cen — зніжэнне цэн;

2. скідка, зніжка; (і)льгота;

bilet ze ~ą — (і)льготны білет

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ulga

ulg|a

ж.

1. палёгка;

odetchnąć z ~ą — уздыхнуць з палёгкай;

2. (і)льгота;

~i celne — мытныя льготы;

~i podatkowe — падатковыя льготы;

~i frachtowe — фрахтовыя льготы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)