Verbum

анлайнавы слоўнік

лыкадзё́р

‘той, хто дзярэ лыка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ла́пцевы ла́потный;

~вае лы́ка — ла́потное лы́ко

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здзе́рціся, 1 і 2 ас. не ўжыв., здзярэ́цца; здзёрся, здзе́рлася; зак.

Тое, што і садрацца.

Лыка лёгка здзерлася.

|| незак. здзіра́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лы́чка, -а, мн. -і, -чак і -чкаў, н.

1. гл. лыка.

2. пераважна мн. Вузкія папярочныя нашыўкі на пагонах.

Яфрэйтарскія лычкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

łyko

н. лыка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

акра́вак, -ра́ўка, мн. -ра́ўкі, -ра́ўкаў, м.

Абрэзак, кавалак, частка чаго-н. (лыка, скуры і пад).

Рукавіцы з акраўкаў аўчыны.

|| прым. акра́ўкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыно́ўка, -і, ДМ -но́ўцы, мн. -і, -но́вак, ж.

Шчыльная плеценая рагожа з якога-н. грубага матэрыялу (лыка, трыснягу і пад.).

|| прым. цыно́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лы́ко лы́ка, -ка ср.; собир. лы́кі, род. лык мн.; обл., собир. лу́цце, -цця ср.;

◊

не вся́кое лы́ко в строку́ погов. не ко́жнае лы́ка ў стро́чку;

лы́ка не вя́жет (кто) лы́ка не вя́жа (хто), языко́м не варо́чае (хто);

не лы́ком шит погов. не лы́кам шы́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лы́кавы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з лыка. Лыкавыя лапці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bast [bæst] n. лы́ка;

a bast mat раго́жка;

bast shoes ла́пці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)