паплаве́ц, -лаўца́ м. лужа́йка ж., лужо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лугови́на ж., обл. лужо́к, -жка́ м.; лугаві́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

łączka

ж. поплаў; лужок, лугавіна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Rásenplatz

m -es, -plätze муро́г, газо́н, лужо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

лужа́йка ж. по́плаў, -лава м., паплаве́ц, -лаўца́ м., лужо́к, -жка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

strew [stru:] v. (strewed, strewn or strewed) раскі́дваць, пасыпа́ць;

The lawn was strewn with flowers. Лужок быў усыпаны кветкамі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́пасвіць, ‑су, ‑сеш, ‑се; заг. выпасі; зак., каго-што.

1. Адкарміць на пашы. Выпасвіць авечак.

2. Патравіць выпасам. Выпасвіць лужок.

3. Разм. Зарабіць пасьбою; запасвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасо́хлы, ‑ая, ‑ае.

1. Празмерна сухі. Перасохлае сена. Перасохлыя губы. □ На перасохлым дарожным пяску пад дубамі непарушна ляжалі .. чорныя цені. Галавач.

2. Які стаў бязводным. Перасохлая рачулка. Перасохлы лужок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лажок ’лагчына’ (Сл. паўн.-зах.), ’лужок, упадзістае месца сярод поля’ (Нас., ТСБМ), ’лужок з вадою’ (Рам., 8). Памяншальнае да лог (гл.). Сюды ж жлоб. лажок ’паз у бервяне’ (Мат. Гом.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лужка́віна ’нізіна ў лесе’ (ТС). Да лужок < луг 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)