Пе́тна мн. л. ’плямы па твары’ (лід., лях., Сл. ПЗБ), лепта ’ружовыя месцы на шчацэ’ (бераст., ЛА, 3), пешня ’чырвоная плямка на скуры’ (Варл.), петначка ’абсевак’ (гродз., ЛА, 2). Гл. пятно.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bolus

m -, - i -e ле́пта, укла́д

sinen ~ entrchten [bisteuern] — зрабі́ць свой невялі́кі ўкла́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

укла́д I, -ду м., в разн. знач. укла́д;

бытавы́ ўклад — бытово́й укла́д;

дробнатава́рны ўклад — мелкотова́рный укла́д

укла́д II, -ду м., в разн. знач. вклад; (в какое-л. общее дело — ещё) ле́пта ж.;

зрабі́ць у. — сде́лать вклад;

тэрміно́вы ўклад — сро́чный вклад;

кашто́ўны ўклад у наву́ку — це́нный вклад в нау́ку;

працо́ўны ўклад — трудово́й вклад, трудова́я ле́пта

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mite

I [maɪt]

1.

n.

1) не́шта мало́е; кры́шачка, кро́пелька f.; ле́пта (на дабрачы́ннасьць)

He couldn’t eat even a mite — Ён ня мог ані кры́хі зье́сьці

2) мала́я асо́ба, мале́нькае дзіця́тка

3) малава́ртасная манэ́та

2.

adv.

тро́шкі, кры́шку, кры́шачку

it is a mite easier — кры́шку лягчэ́й

II [maɪt]

n.

моль f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)