Лейка Кандрат Тодаравіч

т. 9, с. 189

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

паліва́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (разм.).

Тое, што і лейка (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

watering can [ˈwɔ:trɪŋkæn] n. ле́йка, паліва́чка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паліва́чка ж., разг. (сосуд для поливки растений) ле́йка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

funnel [ˈfʌnl] n.

1. ле́йка

2. BrE труба́ (парахода)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lejek

м. лейка; палівачка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Sprítzkanne

f -, -n ле́йка, паліва́чка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

воро́нка

1. ле́йка, -кі ж.;

2. воен. варо́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sprinkler [ˈsprɪŋklə] n. распы́рсквальнік, пульверыза́тар, спры́нклер; ле́йка;

a street sprinkler палі́вачная машы́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паліва́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Пасудзіна для палівання ў выглядзе вядра з упаянай у яго трубкай; лейка (у 2 знач.). Купала хадзіў у расхінутым фрэнчы з палівачкай у руках і апырскваў кветкі. Рамановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)