igloo [ˈɪglu:] n. і́глу (ледзяны дом эскімосаў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

скол, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Месца, дзе што-н. сколата, адкалолася.

С. на мармуры.

2. Тое, што сколата, сколатыя кавалкі чаго-н.

Ледзяны с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

glacial [ˈgleɪʃl] adj.

1. ледавіко́вы, ледніко́вы

2. ледзяны́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

скол, ‑у, м.

1. Месца, дзе адкалоўся, скалоўся кавалак чаго‑н. Скол на камені.

2. зб. Тое, што сколата, сколатыя кавалкі чаго‑н. Ледзяны скол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

freezing

[ˈfri:zɪŋ]

adj.

1) маро́зны, ледзяны́, сьцюдзёны

a freezing wind (weather) — ледзяны́ ве́цер (маро́з).

2) які́ замаро́жвае

freezing point — пункт замярза́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éisig

a ледзя́ны, хало́дны (як лёд)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éiszone

f -, -n геагр. ледзяны́ по́яс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Лядзеване́ць ’ледзянець’ (гродз., Сцяшк. Сл.). Да ледзянець < ледзяны < лёд (гл.). Аснова, аднак, пашырана інфіксам ‑в‑, значэнне якога застаецца няясным.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

glacial

[ˈgleɪʃəl]

adj.

1) ледавіко́вы

2) ледзяны́, абледзяне́лы; лядо́вы (пла́ваньне)

3) ве́льмі хало́дны, хало́дны як лёд, ледзяны́

4) ве́льмі паво́льны

5) Chem. крышталізава́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Éisblume

f -, -n ледзяны́ ўзо́р (на вокнах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)