лато́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лато́к |
латкі́ |
| Р. |
латка́ |
латко́ў |
| Д. |
латку́ |
латка́м |
| В. |
лато́к |
латкі́ |
| Т. |
латко́м |
латка́мі |
| М. |
латку́ |
латка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
лато́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да латка (у 1 знач.). Латочны гандаль. // Які прадаецца з латка. Латочны тавар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лато́чнік, ‑а, м.
Разм. Прадавец з латка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
латко́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да латка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ла́пік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).
1. Частка паверхні зямлі.
З-пад снегу віднеліся лапікі чорнай зямлі.
2. Тое, што і латка.
Рукавы кажушка былі ўсе ў лапіках.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ла́таI ж (лапіна) гл латка
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ла́пік м., разг.
1. (часть поверхности земли) клочо́к, лоску́т;
2. см. ла́тка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гандля́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Чалавек, які займаецца прыватным гандлем.
Гандляры пушнінай.
Г. з латка.
2. Чалавек, які вышэй за ўсё ставіць асабістуто выгаду, карысць, асабісты інтарэс (пагард.).
Ён хабарнік і г.
|| ж. гандля́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.
|| прым. гандля́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лата, латка, лапік
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)