ла́пік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

1. Частка паверхні зямлі.

З-пад снегу віднеліся лапікі чорнай зямлі.

2. Тое, што і латка.

Рукавы кажушка былі ўсе ў лапіках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)