вы́лаз прост. лаз, род. ла́за м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́зка ла́зка, -кі ж.; см. лаз​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

manhole

[ˈmænhoʊl]

n.

лаз, люк -а m. (напр. каналізацы́йны)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wyłaz, ~u

м. лаз; люк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ла́зы, ‑аў; адз. лаз, ‑а, м.; лазка, ‑і, ДМ ‑зцы; мн. лазкі, ‑зак; ж.

Этнаграфічная група грузінаў, якая жыве ў Аджарскай АССР і ў Турцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Éinschlupf

m -s, -schlüpfe прала́з, лаз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éinsteigloch

n -s, -löcher лаз, прала́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

усярэ́дзіну, прысл. і прыназ.

1. прысл. Унутр. Чалавек разграбаў на страсе салому, рабіў лаз усярэдзіну. Курто.

2. прыназ. з Р. Унутр чаго‑н. Снарад праламаў сцяну і трапіў усярэдзіну дома.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прола́з

1. (лаз) разг. прала́з, -зу м.;

2. разг., уст., см. прола́за.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Éinstieg

m -(e)s, -e лаз, прала́з, увахо́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)