усярэ́дзіну, прысл. і прыназ.
1. прысл. Унутр. Чалавек разграбаў на страсе салому, рабіў лаз усярэдзіну. Курто.
2. прыназ. з Р. Унутр чаго‑н. Снарад праламаў сцяну і трапіў усярэдзіну дома.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)