кіт2

(польск. kit, ад ням. Kitt)

вязкае рэчыва для замазвання шчылін паміж шыбамі і рамай у вокнах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кіт1

(гр. ketos)

1) вялікая марская млекакормячая жывёліна;

2) перан. адна з галоўных асоб у якой-н. справе (напр. кіты сучаснай фізікі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Кіт1 ’вялікая марская млекакормячая жывёліна’ (ТСБМ), «зямля стаіць на чатырох кітох» (Сержп. Пр.). Ст.-рус. китъ — запазычанне з грэч. κῆτος ’вадзяная пачвара’ (Фасмер, Этюды, 89; Шанскі, 2, 8, 139).

Кіт2 ’вязкае рэчыва для замазвання шчылін паміж шыбамі і рамай у вокнах’ (ТСБМ, Нас., Шат., Сцяшк., Гарэц., Янк. Мат., Касп., КЭС, лаг). Укр. кит ’тс’. Запазычанне праз польск. kit ’тс’ з ням. Kitt ’тс’ (Слаўскі, 2, 177; ЕСУМ, 2, 438–439).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Грэнландскі кіт, гл. Бяззубыя

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Селядцовы кіт, гл. Фінвал

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Сіні кіт, гл. Бяззубыя кіты

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Блакітны кіт 2/355, 512, гл. Бяззубыя кіты

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сайдавы кіт

т. 14, с. 82

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сіні кіт

т. 14, с. 400

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГРЭНЛА́НДСКІ КІТ,

гл. ў арт. Кіты.

т. 5, с. 494

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)