па́стыр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Святар як кіраўнік паствы.

|| прым. па́стырскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паштма́йстар, -тра, мн. -тры, -траў, м. (уст.).

Кіраўнік паштовай канторы.

|| прым. паштма́йстарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хорма́йстар, -тра, мн. -тры, -траў, м.

Кіраўнік хору, харавы дырыжор.

|| прым. хорма́йстарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

худру́к (худо́жественный руководи́тель) разг. маста́цкі кіраўні́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ваенру́к, -ка́ м. (вае́нны кіраўні́к) военру́к (вое́нный руководи́тель)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

палітру́к, -ка́ м. (паліты́чны кіраўні́к) политру́к (полити́ческий руководи́тель)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

тэхкіраўні́к, -ка́ м. (тэхні́чны кіраўні́к) технору́к (техни́ческий руководи́тель)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ваяво́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -во́д, м.

1. У Старажытнай Русі: начальнік войска, кіраўнік горада ці акругі.

2. На тэрыторыі Заходняй Беларусі з 1920 да 1939 г. і ў Польшчы: кіраўнік ваяводства.

|| прым. ваяво́дскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

капельма́йстар, -тра, мн. -тры, -траў, м.

Кіраўнік хору або аркестра; дырыжор.

|| прым. капельма́йстарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

важа́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Павадыр статка, чарады.

2. Кіраўнік, арганізатар.

В. моладзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)