капцю́р, -ра́ м., см. кіпцю́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кі́пці мн гл кіпцюр

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

talon [ˈtælən] n. кіпцю́р, кі́пець;

an eagle’s talons кіпцюры́ арла́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

talon

[ˈtælən]

n.

кіпцю́р -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

наго́ткі, ‑так; адз. наготка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Назва аднагадовых садовых раслін сямейства складанакветных з жоўтымі кветкамі і насеннем, падобным на птушыны кіпцюр; кракос.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ко́кыт ’кіпцюр’ (Бяльк.). Гл. кокат.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кы́паць ’кіпцюр’ (Нас.). Гл. кіпець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пазу́р ’кіпцюр, ногаць’ (ТСБМ, Шмат., Шпіл., Янк. БП, Сцяшк. МГ, Бессон., Інстр. II, Жд. 2, Сл. ПЗБ), па́зур ’тс’ (ТС). Рус. пазу́р ’кіпцюр’, дыял. ’расл. Centaurea pulchella’, польск. pazur, в.-луж. pazor, н.-луж. pazora, славац. pazúr ’тс’, чэш. pazour ’кіпцюр; расл. наготкі’. Паводле Фасмера (3, 186); Махэка (430), скарочаная форма ад paznogъtь (гл. пазно́гаць) з суф. ‑urъ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ке́пяць ’кіпцюр’ (З нар. сл.). Гл. кіпець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

claw​1 [klɔ:] n.

1. кіпцю́р, кі́пець, пазу́р

2. ла́па з кіпцюра́мі

3. клю́шня

4. tech. кула́к, зубе́ц

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)