totter [ˈtɒtə] v. хіста́цца; ківа́цца; клы́паць;

tottering steps няпэ́ўныя кро́кі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кіўну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Аднакр. да ківацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валюга́ць

‘пры хадзьбе ківацца на бакі’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. валюга́ю валюга́ем
2-я ас. валюга́еш валюга́еце
3-я ас. валюга́е валюга́юць
Прошлы час
м. валюга́ў валюга́лі
ж. валюга́ла
н. валюга́ла
Загадны лад
2-я ас. валюга́й валюга́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час валюга́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

schúnkeln

vi разм. гайда́цца, калыва́цца, ківа́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

калыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Абл. Хістацца, ківацца; пакалыхвацца. Віця памацаў пальцамі сучок, які калываўся ў сухой дошцы, націснуў на яго. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіўну́цца сов., однокр.

1. качну́ться; покачну́ться; шатну́ться, пошатну́ться;

2. шатну́ться;

1, 2 см. ківа́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Валюга́ць ’пры хадзьбе ківацца на бакі’ (лаг., КЭС). Да валюхацца (гл.) з інтэрвакальным азванчэннем х.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

хіста́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. Калыхацца, ківацца з боку ў бок.

Вершаліны дрэў хісталіся ад моцнага ветру.

Агеньчык свечкі слаба хістаўся.

2. Ківацца з боку ў бок пры хадзьбе.

Конь быў такі худы, што аж хістаўся.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Калыхацца, калывацца ў бакі.

Зуб хістаецца.

4. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Траціць ранейшае значэнне, сілу.

Аўтарытэт закона хістаецца.

5. перан. Быць у нерашучасці, вагацца.

Перад тым, як прыняць рашэнне, ён заўсёды хістаўся.

6. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Быць няўстойлівым, мяняцца.

Цэны на рынку хістаюцца.

|| аднакр. хісну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся і хістану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся.

|| наз. хіста́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Віліно́к ’птушка велічынёй з жаваранка’ (Бяльк.). Няясна. Магчыма, суадносіцца з літ. žvilúoti ’гайдацца, хістацца, калыхацца’, lingúoti ’разгойдацца, раскалыхацца, разгушквацца, ківацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

totter

[ˈtɑ:tər]

v.i.

1) ківа́цца, хіста́цца

2) трэ́сьціся; дрыжэ́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)