«Магутная кучка» 2/85, 132; 6/229, 523; 7/320; 9/115, 218; 10/56

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ку́пка ж. ку́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гру́дка​I уменьш. ку́чка, -кі ж.; см. гру́да.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gromadka

ж. кучка, чародка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

«Балакіраўскі гурток», гл. «Магутная кучка»

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

плутакра́тыя

(гр. plutokratia, ад plutos = багацце + kratos = улада, моц)

1) палітычны лад, пры якім дзяржавай правіць кучка самых багатых людзей пануючага класа;

2) кучка самых багатых прадстаўнікоў пануючага класа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

плутакра́тыя, ‑і, ж.

Кніжн.

1. Палітычны лад, пры якім дзяржавай кіруе кучка самых багатых прадстаўнікоў пануючага класа, а народ пазбаўлены правоў.

2. зб. Плутакраты.

[Грэч. plutokratia — панаванне, улада багатых або багацця.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцале́лы, ‑ая, ‑ае.

Які ўцалеў, захаваўся. Недалёка ад чыгункі, якая перасякала вуліцу, стаяла кучка ўцалелых.. домікаў. Якімовіч. Уцалелыя куткі аконных шыб ледзь-ледзь шарэюць. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Новая руская музычная школа», гл. «Магутная кучка»

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ку́піна, ‑ы, ж.

Кучка зацвярдзелай зямлі на нізкім або балоцістым месцы, аброслая травой, мохам. Мохавая купіна на балоце. Зразаць купіны на лузе. Пераскокваць з купіны на купіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)