плутакра́тыя, ‑і,
1. Палітычны лад, пры якім дзяржавай кіруе кучка самых багатых прадстаўнікоў пануючага класа, а народ пазбаўлены правоў.
2.
[Грэч. plutokratia — панаванне, улада багатых або багацця.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)