Куча І. М. 6/227

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

наво́зный гнаявы́;

наво́зный жук, см. наво́зник;

наво́зная ку́ча гнаява́я ку́ча, ку́ча гно́ю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кру́шня, -і, мн. -і, -шань і -шняў, ж. (разм.).

Куча камення.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лоўж, лаўжа́, мн. лаўжы́, лаўжо́ў, м.

Куча сухога галля.

Ссечанае галлё сцягвалі ў л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагрува́шчанне, -я, н.

Бязладная куча, груда; вялікая колькасць чаго-н.

Н. старой мэблі.

Н. цытат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гру́да ку́ча, -чы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кру́шня ж., обл. ку́ча камне́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́рба, -ы, мн. -ы, гурб і -аў, ж.

Куча снегу, намеценая ветрам.

Да платоў намяло вялікія гурбы снегу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гнаявы́ в разн. знач. наво́зный;

~ва́я ку́ча — наво́зная ку́ча;

~ва́я му́ха — наво́зная му́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́рох м., в разн. знач. ку́ча, -чы ж.;

во́рох новосте́й перен. ку́ча наві́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)