пожима́ться паціска́цца; (поёживаться) паце́пвацца, ку́рчыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

writhe [raɪð] v.

1. ку́рчыцца;

writhe in pain ку́рчыцца ад бо́лю

2. fml (with) му́чыцца, паку́таваць (ад сораму, знявагі і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ко́рчыцца ’курчыцца’ (ТСБМ, ТС, Сержп. Пр.). Гл. курчыцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

корёжиться

1. (коробиться) караба́ціцца, гну́цца;

2. (корчиться) ку́рчыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

skręcać się

незак. скручвацца; курчыцца;

skręcać się z bólu — курчыцца ад болю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Куро́жыцца ’курчыцца, мучыцца’ (ТС, Сл. паўн.-зах.). Да карожыцца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

cower

[ˈkaʊər]

v.i.

ку́рчыцца (ад стра́ху, хо́ладу); хіста́цца; згіна́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

krámpfen

(sich) ку́рчыцца ў су́таргах, су́таргава сціска́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

папаку́рчыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм. Курчыцца доўга, неаднаразова. Пасля таго, як узбек папакурчыўся жыватом ад балотнай вады, Машкін забараніў набіраць у біклажкі ваду з розных лужын і панаў. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поёживаться несов.

1. паце́пвацца, ку́рчыцца;

2. перен. му́ляцца, быць у нерашу́часці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)