шрифт шрыфт, род. шры́фту м.;

жи́рный шрифт то́ўсты шрыфт;

курси́вный шрифт курсі́ўны шрыфт;

ме́лкий шрифт дро́бны шрыфт;

кру́пный шрифт буйны́ (вялі́кі) шрыфт;

готи́ческий шрифт гаты́чны шрыфт;

прямо́й шрифт прамы́ шрыфт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шрыфт

(ням. Schrift)

1) камплект друкарскіх літар і іншых знакаў, неабходных для набору, якія адрозніваюцца памерам і формай, нахілам, насычанасцю (напр. курсіўны ш, светлы ш.);

гатычны ш. — шрыфт, які характарызуецца вузлаватасцю і зломам літар;

2) форма, малюнак, характар напісаных ці намаляваных літар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шрыфт

(ням. Schrift)

1) камплект друкарскіх літар і іншых знакаў, неабходных для набору, якія адрозніваюцца памерам і формай, нахілам, насычанасцю (напр. курсіўны ш., светлы ш., газетны ш.);

2) форма, малюнак напісаных ці намаляваных літар.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

шрыфт м. палігр. Drúckschrift f -, -en; Schrift f;

то́ўсты [тлу́сты] шрыфт Féttdruck m -(e)s, -drücke;

курсі́ўны шрыфт Kursívschrift f -;

гаты́чны шрыфт gótische [déutsche] Schrift;

надрукава́ны дро́бным шры́фтам in Perl gedrúckt, klein gedrúckt;

надрукава́ны то́ўстым [тлу́стым] шрыфтам fett gedrúckt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)