ку́па

1. Куча пяску (Кам.).

2. Кучка зямлі, якую нарыў крот; кратавінне (Бельск., Гродз.). Тое ж ку́пка (Гродз.).

3. Гай з адной пароды дрэў на высокім месцы сярод лесу; кучка дрэў (Віц. Нік. 1895).

4. Перагной, чарназём (Азяр. Касп., Пол.).

5. Торф (Беш. Касп.).

6. У актах (1529). Населены пункт, дзе гоняць смалу, выпальваюць попел, робяць дубовыя брусы (ванчос), клёпку (Люб. 1893, 490).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ку́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Памянш. да купа (у 1, 2 і 3 знач.); невялікая купа. Купка бяроз. Купка дзяцей. Купка моху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

clump​1 [klʌmp] n. гру́па (дрэў), ку́па

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spinney [ˈspɪni] n. BrE ку́па дрэў; лясо́к, гаёк

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Ку́на ’куніца’ (Рам., Мат., Сцяц. Нар., Шн., Сцяшк. Сл.). Укр. купа, рус. купа, ст.-рус. купа ’тс’, балг. купа, макед. купа, серб.-харв. купа, славен. kuna ’тс’, польск. kuna, чэш. kuna, славац. kuna, в.-луж. kuna, н.-луж. kuna ’тс’. Прасл. kuna мае генетычна тоесны адпаведнік: ст.-прус. сайпе ’тс’, літ. kiaune, лат. сайпа ’тс’. Іншыя паралелі ненадзейныя (параўн. Слаўскі, 3, 366–367).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kępa

ж.

1. купа (дрэў, кустоў); гаёк;

kępa drzew — купа дрэў;

2. купіна;

3. астравок, зарослы хмызняком

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tuft [tʌft] n.

1. пук, пучо́к (травы); чуб, чубо́к (валасоў); баро́дка клінко́м, эспаньёлка

2. ку́па (дрэў, кустоў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ку́пісты ’шыракаплечы’ (Сцяшк. Сл.), ’прысадзісты (пра чалавека)’ (Янк. III). Да купа 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

cluster [ˈklʌstə] n.

1. гро́нка, кісць, пучо́к

2. гру́па; гурт; ку́па

3. comput. кла́стар

4. : ling. a consonant cluster збег зы́чных

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Ку́ндзя ’тоўстая непаваротлівая жанчына’ (ТС). Магчыма, да рус. купа ’vulva’, каш. k^una ’сука’. Экспрэсіўная суфіксацыя ‑дзя прыдае дадатковае пеяратыўнае значэнне слову.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)