ку́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ку́ль кулі́
Р. куля́ кулёў
Д. кулю́ куля́м
В. ку́ль кулі́
Т. кулём куля́мі
М. кулі́ куля́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дум-ду́м

‘від кулі’

прыметнік, нескланяльны

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

недалёт, -у, М -лёце, м.

Падзенне снарада, кулі бліжэй намечанай цэлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ку́ль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ку́ль
Р. Куля́
Д. Кулю́
В. Ку́ль
Т. Кулё́м
М. Кулі́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ку́ли ку́лі нескл., м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ісы́к-Ку́ль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ісы́к-Ку́ль
Р. Ісы́к-Ку́ля
Д. Ісы́к-Ку́лю
В. Ісы́к-Ку́ль
Т. Ісы́к-Ку́лем
М. Ісы́к-Ку́лі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

наве́сны, -ая, -ае.

Такі, пры якім снарады, кулі, апісваючы ў паветры крутую дугу, падаюць зверху.

Н. агонь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bullet-hole [ˈbʊlɪtˌhəʊl] n. дзі́рка ад ку́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kulis

м. кулі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

забо́йнасць ж., воен. убо́йность;

з. ку́лі — убо́йность пу́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)