куде́ль текст. кудзе́ля, -лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касмыкава́ты, -ая, -ае (разм.).

Які выступае касмыкамі, складаецца з касмыкоў.

Касмыкаватая кудзеля.

|| наз. касмыкава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tow​1 [təʊ] n. кудзе́ля, зрэ́б’е; па́кулле

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пакудла́ціцца, ‑ціцца; зак.

Разм. Стаць кудлатым; узлахмаціцца. Пакудлацілася кудзеля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спра́сціся, ‑дзецца; спрадуцца; пр. спраўся, спралася; зак.

Стаць спрадзеным. Кудзеля спрадзецца пазней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абдзі́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. гл. абадраць.

2. мн. Ільняное ці канаплянае валакно з-пад грэбеня, кудзеля з такога валакна; зрэб’е.

|| прым. абдзі́рачны, -ая, -ае (спец.).

А. станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Fláchshede

f -, -n (ільняна́я) кудзе́ля

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зрэ́б’е, -я, н.

Грубая кастрывая кудзеля, што аддзяляецца пры трапанні лёну, пянькі, а таксама палатно з такой кудзелі і адзенне з такога палатна.

Ткаць з.

Хадзіць у зрэб’і.

|| прым. зрэ́бны, -ая, -ае.

Зрэбныя ніткі.

З. мех.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Héde

f -, -n па́кулле, ачо́скі, кудзе́ля

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Кужэ́ль ’кудзеля’ (Яруш.). Гл. кужаль.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)