абдзі́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.
1. гл. абадраць.
2. мн. Ільняное ці канаплянае валакно з-пад грэбеня, кудзеля з такога валакна; зрэб’е.
|| прым. абдзі́рачны, -ая, -ае (спец.).
А. станок.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)