Verbum

спі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. гл. спіна.

2. Апора для спіны ў крэсла, канапы і пад.

С. крэсла.

3. Частка адзення, якая закрывае спіну (спец.).

Выкраіць спінку.

падлако́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Ручка крэсла, на якую абапіраюцца локцем.

паадло́мліваць і паадло́мваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Адламаць усё, многае.

П. ножкі крэсла.

адкідны́, -а́я, -о́е.

Які можа адкідвацца, прымацаваны адным краем.

З адкідным верхам машына.

Адкідное крэсла.

но́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

1. гл. нага.

2. Апора, стойка (стала, крэсла і пад.).

Н. крэсла.

3. Ніжняя частка грыба або сцябло расліны.

4. Рассоўная частка некаторых інструментаў (спец.).

Н. цыркуля.

◊

Казіная ножка — самаробная папяроса ў выглядзе люлькі.

кача́лка¹, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Крэсла з выгнутымі палазамі, на якіх яно качаецца.

абсе́дзець, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што (разм.).

Седзячы, абмяць.

А. крэсла.

|| незак. абсе́джваць, -аю, -аеш, -ае.