źródlany

źródlan|y

крынічны, вытокавы;

woda ~a — крынічная вада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

люля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; незак., каго-што.

Рытмічна гойдаць з боку ў бок ці зверху ўніз; калыхаць. Люляць дзіця. □ Мяне матка не люляла, Казак, песень не спявала. Колас. Рыпіць пад ветрам дом. Над ім люляе дрэва дуплянку са шпаком. Вялюгін. / у перан. ужыв. Крынічны плёск на росных паплавах Сялянскія люляе думы-мыслі. Пушча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ручаёк

1. Малая рэчка (Навагр., Слаўг.).

2. Веснавы, дажджавы, крынічны струмень (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

про́шча

1. Месца каля крыніцы, у лесе, дзе раней збіраліся на багамолле (Нас. АУ, Нас., Мін., Пін., Слуцк. Серб. 1915, 42, Сержп. Прымхі, 7, 23, Чашн. Касп.).

2. Крыніца, струмень крынічны (Маг. губ. вед., 1854, № 47, 344).

3. Капліца (Чашн. Касп.).

□ ур. Хочанкава прошча ці Хочанкава крыніца каля в. Шаламы Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

жыве́ц

1. Зялёны лугавы мох (Клім. Бяльк.).

2. Жоўты пясок (Краснап. Бяльк.).

3. Цвёрды грунт; верхні дзірваністы пласт глебы (Стаўбц.).

4. Крынічнае месца, дзе сачыцца вада (Рэч., Слаўг.).

5. Ваданосны пласт, з якога б'е крынічны струмень (Ветк.).

6. Зарослае старарэчышча, з якога яшчэ выцякаюць струменьчыкі вады (Слаўг.).

□ От того дуба... ольсом Живцами (1560) каля в. Ваўкавічы Чав. (Археагр. 3, 1867, 269).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

spring

[sprɪŋ]

1.

v.i. sprang or sprung, sprung, springing

1) уско́кваць, ху́тка ўстава́ць

The boy sprang to his feet — Хло́пец уско́чыў на но́гі

2) пераско́кваць

to spring over a fence — пераско́чыць праз плот

3) узвыша́цца

to spring into fame — узвы́сіцца да сла́вы

4) браць пача́так; расьці́

Plants sprang up from the seeds we planted — Расьлі́ны вы́расьлі з насе́ньня, яко́е мы пасе́ялі

5) пахо́дзіць ад каго́

6) біць; сы́пацца

Sparks sprang from the fire — Іскры сы́паліся ад агню́

7) паўстава́ць, зьяўля́цца

New towns are springing up — Паўстаю́ць но́выя гарадкі́

2.

n.

1) скок, падско́к -у m.

a spring over the fence — скок праз плот

2) спружы́на f.

Beds have wire springs — Ло́жкі ма́юць драцяны́я спружы́ны

3) пру́ткасьць, спружы́ністасьць, элясты́чнасьць f.

4) вясна́ f.

5) крыні́ца f.

6) пача́так -ку m.; прычы́на f.

7) раско́ліна, трэ́шчына, расшчэ́піна f.; вы́гін -у m.

3.

adj.

1) спружыно́вы, спружы́нны

2) веснавы́, вясно́вы, вясьня́ны

3) крыні́чны

spring water — крыні́чная вада́

•

- spring a leak

- spring a lock

- spring a surprise

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)