жыве́ц

1. Зялёны лугавы мох (Клім. Бяльк.).

2. Жоўты пясок (Краснап. Бяльк.).

3. Цвёрды грунт; верхні дзірваністы пласт глебы (Стаўбц.).

4. Крынічнае месца, дзе сачыцца вада (Рэч., Слаўг.).

5. Ваданосны пласт, з якога б'е крынічны струмень (Ветк.).

6. Зарослае старарэчышча, з якога яшчэ выцякаюць струменьчыкі вады (Слаўг.).

□ От того дуба... ольсом Живцами (1560) каля в. Ваўкавічы Чав. (Археагр. 3, 1867, 269).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)