krzyżowiec

м. гіст. крыжаносец, крыжак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

крестоно́сец

1. ист. крыжано́сец, -сца м., крыжа́к, -ка́ м.;

2. зоол. крыжано́сец, -сца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Крыжы́ 1 ’козлы пад ляжачы вулей’ (З нар. сл.). Параўн. крыжак 2 (гл.).

Крыжы́ 2 ’прылада для размотвання маткоў пражы’ (Жд. 3). Гл. крыж 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

crusader

[kru:ˈseɪdər]

n.

1) крыжано́сец -ца, крыжа́к -а́ m.

2) удзе́льнік кампа́ніі, пахо́ду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Teutonic

[tuˈtɑ:nɪk]

adj.

1) старагерма́нскі

2) няме́цкі, тэўто́нскі

Teutonic knight — тэўто́нскі ры́цар, крыжа́к -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Krzyżak

I м. гіст.

крыжак, крыжаносец

II м.

1. крыж, крыжавіна;

2. заал. крыжавік (Araneus diadematus)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)