кра́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. кра́та
Р. кра́ты
Д. кра́це
В. кра́ту
Т. кра́тай
кра́таю
М. кра́це

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кро́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кро́т краты́
Р. крата́ крато́ў
Д. крату́ крата́м
В. крата́ крато́ў
Т. крато́м крата́мі
М. краце́ крата́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крот, крата́, мн. краты́, крато́ў, м.

Невялікая млекакормячая жывёліна атрада насякомаедных, якая жыве пад зямлёй, а таксама футра гэтай жывёліны.

Каўнер з крата.

|| прым. крато́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

grating​1 [ˈgreɪtɪŋ] n. металі́чная рашо́тка; кра́ты (на вокнах, дзвярах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

закратава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Паставіць краты, закрыць кратамі. Закратаваць акно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grille, grill [grɪl] n. металі́чная рашо́тка, кра́ты (асабліва ў акне або дзвярах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́ламацца, ‑міцца; зак.

Зламаўшыся, выпасці, выняцца. Зачапілі [матросы клетку] за краты, але ледзь клетка кранулася — некалькі прэнтаў выламалася. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gítterförmig

a кра́цісты, у кра́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

grille

[grɪl]

1.

n.

кра́ты pl. only.

2.

v.t.

1) ста́віць кра́ты

2) пагаша́ць пашто́выя ма́ркі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gátter

n -s, - кра́ты; агаро́джа, плот

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)