◎ По́геладзь ’імжа’ (Сцяшк. Сл.). Няясна. Магчыма, можна суаднесці з джолыдь (драг., Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.), укр. ожеледица ’галалёдзіца’, рус. ожеледь ’тс’, ’наледзь на дрэвах’, гледзьі глюдь ’галалёдзіца’, поглездка ’галалёдзіца; коўзанне па лёдзе’ (гл. гладкі). Мог адбыцца перанос значэння з выніку на прычыну: наледзь на дрэвах ці галалёдзіца часта з’яўляюцца пасля адлігі з імжой.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

łyżwiarstwo

н. канькабежны спорт;

łyżwiarstwo figurowe — фігурнае катанне (коўзанне) на каньках

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

poślizg, ~u

м. слізганне; коўзанне; буксаванне;

wpaść w poślizg — забуксаваць; заслізгаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Rútschpartie

f -, -ti¦en

1) ко́ўзанне з гары́

2) невялі́кая экску́рсія, вы́лазка, прахо́дка, прагу́лка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Rútschen

n -s слі́зганне, ко́ўзанне;

ins ~

kómmen* пача́ць слі́згаць [ко́ўзацца]; перан. каці́цца па нахі́льнай пло́скасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

figurowy

figurow|y

фігурны;

łyżwiarstwo ~e — або

jazda ~a na lodzie — фігурнае катанне (коўзанне)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Сляза́ ‘вадкасць з вачэй (пры плачы і інш.)’ (ТСБМ, Ласт., Байк. і Некр., Сл. ПЗБ), слеза́ ‘тс’ (ТС). Параўн. укр. сльоза́, рус. слеза́, стараж.-рус. сльза, польск. łza, в.-луж. syłza, н.-луж. łdza, чэш., славац. slza, серб.-харв. су̀за, славен. sólza, балг. сълза́, макед. солза, ст.-слав. сльза. Прасл. *slьza або *slьdza; Фасмер (3, 668) з перавагай да першай формы. Роднаснае слізкі, слізь (гл.); Бязлай (3, 289) прасл. *slьza лічыць дэвербатывам, першасна nomen actionis > nomen acti ад прасл. *slьzati ‘слізгаць, паўзці (слізганне, коўзанне)’ > ‘тое, што слізгае’ → ‘кропля, сляза’. Параўноўваюць з с.-н.-ням. slik, slîk ‘слізь’, нов.-в.-ням. schlickern ‘праліваць’, с.-в.-ням. slîch, slich ‘глей’ (літ-py гл. Фасмер, там жа). Махэк₂ (559) рэканструюе прасл. *sьlza, што не адпавядае ўсходнеславянскім формам, для якіх ён дапускае мэтатэзу ьl > lь. Гл. таксама ЕСУМ, 5, 311.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ката́ние ср.

1. кача́нне, -ння ср.;

2. важэ́нне, -ння ср., ката́нне, -ння ср.;

3. язда́, -ды́ ж.;

4. кача́нне, -ння ср.;

5. кача́нне, -ння ср.;

6. ката́нне, -ння ср., кача́нне, -ння ср.;

7. вале́нне, -ння ср.; см. ката́ть​ 1—7;

8. ката́нне, -ння ср.; ко́ўзанне, -ння ср.; язда́, -ды́ ж., важэ́нне, -ння ср.; см. ката́ться​ 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

jazda

jazd|a

ж.

1. язда;

~a na łyżwach — катанне (коўзанне) на каньках;

~a na nartach — катанне на лыжах;

~a konna — конная язда, верхавая язда;

rozkład ~y — расклад руху цягнікоў;

nauka ~y — навучанне кіраванню аўтамабілем;

2. конніца;

jazda! — руш!; марш!;

~a stąd! — прэч адсюль!; валі!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)